رابطه بین تمایزیافتگی خود با آمادگی به اعتیاد بر اساس نظام خانوادگی بووِن

مقدمه: عوامل و زمینه‌های بسیاری در شکل‌گیری اعتیاد وجود دارند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها نظام خانواده می‌باشد. اعتیاد به مواد مخدر اغلب دامن‌گیر افرادی می‌شود که از آمادگی برای ابتلا برخوردارند. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تمایزیافتگی خود و مؤلفه‌های آن با آمادگی به اعتیاد دانشجویان دانشگاه بجنورد می‌باشد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بجنورد در نیمسال دوم سال تحصیلی 93-1392 بودند که از بین آن‌ها 120 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از دو پرسشنامه تمایزیافتگی خود و آمادگی به اعتیاد استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 و برای اعتباریابی، تحلیل عاملی تائیدی با استفاده از نرم‌افزار AMOS-21 به‎کار گرفته شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد، ضریب همبستگی بین واکنش عاطفی (0/001 < p، 0/225- = r)، موقعیت من (0/001 < p، 0/193- = r)، گسلش عاطفی (0/001 < p، 0/561- = r) و آمیختگی به دیگران (0/001 < p، 0/136- = r) با آمادگی به اعتیاد منفی و معنی‌دار می‌باشد. تحلیل رگرسیون با روش گام‌به‌گام نشان داد از میان چهار مؤلفه تمایزیافتگی خود، فقط دو متغیر گسلش عاطفی و موقعیت من جواز ورود به معادله رگرسیون را پیدا کردند (0/361 = 2R، 0/0001 < p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد می‌توان آمادگی به اعتیاد دانشجویان را از طریق تمایزیافتگی خود و مؤلفه‌هایش پیش‌بینی نمود. همچنین در نظر گرفتن دو متغیر گسلش عاطفی و موقعیت من در برنامه‌های غربالگری در زمینه اعتیاد، توصیه می‌شود.